FRENEZA RAKONTO

Rakonteto stranga eksidis iam mia retpaĝo. Ĉiam dulingve: portugale kaj esperante. Bestoj, la preferataj temoj: papago, simioj, ĉifoje serpento ĉef-rolulus. Defion ricevis la serpento: trompi virinon per nerifuzebla donacoferto. Post meditado ĝi ŝajnigis sin multekosta orel-ringo. Ne ordinara juvelo, sed orel-ringo kun ege malofta povo: rakonti al la virino ĉiujn plej sekretajn sekretojn de la aliaj najbaraj virinoj, tiel, ke ŝia povo evidente pligrandiĝu. Feliĉo venis tuj. Problemo ankaŭ! Nur, tamen, kiam ŝi eniris la urban bestoĝardenon kaj  perdis la orel-ringon. Nur preskaŭ nokte ŝi trovis sian juvelon, tamen, ho ve!, sur fama arbo de la Paradizo. Refoje serpento ofertadis al ŝi antikvan kaj legendan terpomon. Plorege forfuĝis la virino.

Moralo: Alifoje neniam plu!

PRI REVOJ KAJ REVULOJ - DE SONHOS E SONHADORES

"La revo de feliĉuloj estas feliĉigi aliajn”. O sonho de quem é feliz é tornar outros felizes. Ouça o interessante artigo falado abaixo. Imagine que toda a humanidade o compreenda e faça uso do Esperanto - língua internacional neutra. Eis um belo sonho. Mas, há que trabalhar por este ideal, sem acreditar nos sofismas da grande mídia e do 'status quo'. Eles supõem resolvida a barreira da diversidade linguística, mesmo quando o naufrágio de um transatlântico evidencia o contrário... Quantos cadáveres ainda serão necessários?
Eis o artigo falado: http://peranto.posterous.com/revoj

En Esperanto: "La revo de feliĉuloj estas feliĉigi aliajn”. Aŭdu la suban interesan sonartikolon kaj imagu tion, ke la tuta homaro ĝin komprenas kaj uzas Esperanton - internacia neŭtrala lingvo. Jen bela revo. Tamen, oni devas tiucele labori, ne kredante je la sofismoj de la amaskomunikiloj. Ili supozas solvite la baron de la lingva diverseco, eĉ, kiam la ŝip-drono de ŝipego evidentigas la malon... Kiom da kadavroj ankoraŭ estos necesaj?

Jen la sonartikolo: http://peranto.posterous.com/revoj

LA CENTA VIRO

Legendo furoras inter simioj pri la eblo, ke viroj finfine evoluos. La onidiraĵo estas, ke en izola insulo vivis kolonio de homoj. Tie iam viro komencis propramane lavi la manĝilaron, helpe al sia edzino. Vidante tion, aliaj imitis la unuan, kaj unu semajnon poste pluraj viroj eklavis la manĝilaron helpe al siaj respektivaj edzinoj. Tiu onidiraĵo garantias, ke tiam, kiam la centa viro same tiel ekagis, en alia fora kaj izola insulo, aliaj viroj ankaŭ eklavis la manĝilaron sammaniere. Malfide je la viroj, tamen, certe ne ĉiuj simioj kredadis tion ebla. 

Moralo: La vera legendo temas nek pri simioj nek pri terpomoj.

Paulo Nascentes

FIQUE PRECAVIDO

Te procuro. Totalmente em vão. Com pidadinhas você zomba de mim. Simplesmente não se interessa por mim ou minhas coisas. Parecendo papagaio aloprado você me imita e reproduz cada coisa que digo. Quem diabos é você? Depois de vã procura, porém, ontem vi uma prova insofismável sobre quem você é. A verdade finalmente compreendi, por essa pena de asa dançando no meu prato de sopa: de fato, meu papagaio suicida. Quando, brincando, disse que queria me matar, de modo algum poderia supor que você, meu querido papagaio, depois da costumeira, esperada repetição, iria cumprir minha (ou já era sua) ameaçadora macabra comédia.

Moral: Nunca faça piada junto a um papagaio crédulo.

(Paulo Nascentes)