DE COR/ PER KOR'

a estrela
basta vê-la

mas a amada
é o poema
memorizado conhecido
na ponta da língua

seus segredos
o piano tocado
na ponta dos dedos










la stelo
nur videmo

sed la amatino
jen poemo
parkere konata
je la langopinto

siaj sekretoj
jen piano ludata
je la fingropinto

MONAĤO KAJ MANDALO/ MONGE E A MANDALA

Atentoplene kaj medite artumadis triopo da monaĥoj. Iom-post-iome aperis mandaloj sur multkolora sablo. Kiaj mirindaj talentoj! Kiaj delikataj juveloj! Kiaj brilaj artistoj! Subite tamen la plej aĝa kaj saĝa nuligas la tutan verkon sen ajna klarigo. Furioze la du religiuloj ekbatis la mokantulon, kiu ridege plu detruis la mandalojn. ‘Kial vi tion faras? Kial diboĉe vi mokas nin?’ Ridego fariĝis rideto kaj kompatoplenaj vortoj sursable aperis: 

‘Nur por evidentigi 
la alligon de l’ egoo 
al la nedaŭreco de formoj. 
Koro kuŝas tie, kie ĝin tuŝas io. 
Nevidebla Mistero kuŝas kerne 
de ĉio’

Apenaŭ avide la disĉiploj eknotis, kien la poem'? 

Silenta Blovo daŭras eterne. 

******

Durante a meditação da Atenção Plena, um trio de monges fazia Arte. Aos poucos apareciam mandalas na areia colorida. Que admiráveis talentos! Que delicadas joias! Que brilhantes artistas! De repente, porém, o mais idoso e sábio desmancha toda a obra sem qualquer explicação. Com fúria os dois religiosos começam a bater no zombeteiro monge, que às gargalhadas destruía mais as mandalas. Por que fez isto? Por que debocha e ri de nós? A gargalhada se fez sorriso e plenas de compaixão palavras surgiram na areia: 

Só para evidenciar  
o apego do ego 
à impermanência das formas. 
Mora o coração naquilo que o atrai. 
Invisível Mistério jaz no coração de tudo.

Mal os discípulos passam a anotar com avidez, onde o poema? 

Silencioso segue o Sopro eterno.

POEMA URGENTE/ URĜA POEM'

POEMA URGENTE

os poemas que não faço
quem os faz? em que aldeia? em que país?
que cantiga brotou feia e foi pousar feliz
no braço do teu violão, meu povão
sempre aprendiz?
segue o verso que compasso?

os poemas que em mim calo
ganham voz com que tambor?
e os que descem pelo ralo?
onde as cordas vocais
pra vibrar a melodia
que meu dia recusou?

lá no céu dos passarinhos
dizem que tem um cantinho
onde a lua lava o brilho
depois sopra brilho novo
inspira estribilho e rima:
o samba urgente do povo
não vai ter dor que suprima!

****


URĜA POEM'

la poem' kiun mi ne faras

en kiu urbet'? kiulande? kiu ĝin faras?

kiu miskanzon' gaje staras

brakume en via guitar',

popolo ĉiam lernanta?

la versoj nun kiel taktas?


la poem', kiun mi sufokas

per kiu tambur' gajnas voĉon?

kiuj voĉ-kordoj vibrigos

la perditajn melodiojn

de mia tag' rifuzitajn?


eble en la ĉiel' birdeta

eble en iu ajn ejo eta

Luno lavas la brilon

poste blovas novan brilon

kaj refrenon rime inspiras:

la urĝan sambon de l' popol'

neniu dolor' ĝin forigas!

 

FORFLUO

kristalo fontas 

banalo hontas

Vivo horizontas eterne

vertikalas kerne


into onto nune antas

nedaŭre konstantas

tempo kristale forfluas

Vivo ene... kantas

          kanti vive nin influas

INTERTEMPO

intertempe

Vivo... hirundas

cikade zumas

... forfluge skuas



no intervalo

a Vida... andorinha

tipo cigarra zunindo

... tipo voo se esvaindo

TARJA BRANCA/ BLANKA STRIO

 

TARJA BRANCA

seja!
seja brincante cante

brinque finque no coração
a bandeira branca do brincador
que seca a dor
no sol no riso da eterna criança:
a dor se destranca com essa receita 
de tarja branca
veja: brinque e cante como brincante

- enfim, seja!

 *****

BLANKA STRIO

feste estu!
ludkanteme kantu

lude viakore enmetu
la dolorsekigan blankan flagon
de l' ludkantemulo
sune ride de l’infan’ ĉiama         
dolor' malŝlosita per tio:             
recepto de blanka strio
kaj rigard-vidu:                 
ludkanteme ludu kantu     

- feste estu!