1
despenca não sei de onde este sonho que me
atinge
e tinge de cores fortes dores fortes
meus cortes minhas feridas:
um sonho que me provoca
e evoca redemoinhos em rios de pororoca
e do peito desentoca feras fúrias vendavais
raivas rugidos rangidos roucos gritos
guturais
e esse sonho me desemboca no oceano dos
conflitos
e na praia, entre os aflitos, me sufoca e
mal respiro
e no profundo suspiro quase piro quase paro
desespero em desamparo naufrago no abismo
trágico
do meu básico egoísmo
2
e no vão sombrio da mente espreita-me um
mafioso
não sonega só o imposto a minha vida sonega
e só nega se o permito e pelo mito trafega
e me subtrai o livro da minha obra completa
que em mim mesmo se engaveta perco a chave
e não me livro
do livro da minha lavra e ― palavra! ― na
gaveta
durmo versos na caneta poemas frustro em
aborto
e aumenta o desconforto e, mafioso, me
escondo
de mim tão bem escondido que mesmo quando
me grito
não sei de onde respondo e fica tudo um
repeteco
3
pergunto não sei de onde: “responde, Paulo,
responde!”
mas, o eco... onde? onde?
1
falegas el kie? ĉi sonĝo kiu min trafas
fortakolore fortadolore min farbas
miajn vundojn miajn tranĉojn:
sonĝo kiu min instigas
akvo-kirlado aspekta rivere riverimpete
rab-bestojn furiojn ventegojn ĝi elbruste elkavigas
kolerojn roregojn grincadojn raŭkajn gorĝajn kriadojn
kaj tiu sonĝo enfluas min en oceanon de konfliktoj
surstrande, inter afliktoj, min sufokas apenaŭ-spire
profund-sopire preskaŭ-freneze preskaŭ-halte
melespere senprotekte drone en l’ tragikan abismon
de mia baza egoismo
2
en malhela mensa kavo mafiulo min gvatas
ne nur imposton li kaŝas mian vivon ankaŭ kaŝas
sed nur kaŝas se permesite aŭ per mito kursadas
nur min subtrahas la libron de mia kompleta verko
libro en mi ie kaŝita seneskape la ŝlosilo perdita
de l’ libro de mia skribo ― mi ĵuras! ― tir-keste kaŝe
versojn mi dormas enplume poemojn mi frustras aborte
kreskas plu la senkomforto, mafiece jen mi kaŝiĝas
el mi tiel bone kaŝite, ke eĉ kiam min mi krias
ne scias de kie l’ respondo ĉio ripete fariĝas
3
“Respondu, Paŭlo, respondu!” ― la demand’ venas de kie?
sed, la eĥo ripetadas... de kie? de kie? kie?
