Poesia. Contos. Crônicas. Arte terapia. Mentoria (ISOR®). Supere conflitos! Beletro. Poezio. Noveloj. Poezio. Artoterapio. Mentorado. Superu konfliktojn!
terça-feira, novembro 05, 2013
PONTAPÉ NAS MUSAS / PIED-FRAPO EN LA MUZOJ
cambaleante meio ferida
à beira da depressão
busca abrigo a Poesia
pontapé nas musas
sacudida no lirismo
no susto se esconde e cisma
sucessão de beijos e guerras
na violência cotidiária
edita nossa tragédia
o medo nos imprensa
nos apequena e domina
simula ser nossa sina
com tamanha competência
tudo parece imposto
compramos gato por lebre
se o doente tem febre
seria ela a inimiga?
seria o sintoma o mal?
chegue logo ao coração
- campo de refugiados -
nossa missão de resgate
a Poesia encolhida
sente frio mas conserva
nos olhos mistério e brilho
ou a consciência se expanda
ou se amplie a consciência
mas que venha o despertar
bocejo descrença enganos
- máscaras a nos iludir
mas que venha o despertar!
**************************
stumbla duonvundita
apud la depresio
serĉas rifuĝon Poezio
piedfrape la muzojn
skuante la lirismon
timigita sinkaŝe skismas
sekvo de militoj kisoj
perforto nia ĉiutaga
eldonas nian tragedion
gazetara timo nin premas
nin mokas nin regas
ŝajnigas esti nia sorto
kun tia kompetento
ĉio ŝajnas imposto
ĉion metas en unu poton
se la paciento febras
ĉu l' febro la malamiko?
ĉu l' simptom' la malbon'?
venu urĝe al la koro
- tendaro por rifuĝintoj -
misio por reakiro
Poezio ŝrumpas
malvarmiĝas sed konservas
okulbrilan misteron
aŭ nia konscio elvolvu
aŭ ekspansiu la konscio
sed venu nia vekiĝo
oscedo nekredem' malesto
trompigaj maskoj sur ni
sed venu nia vekiĝo!
sábado, novembro 02, 2013
NOVA VOJO
Kanzono el la albumo 'Abatejo' el la grupo 'Eternerime' trovita ĉe jutubo. Ĉu ĝi plaĉas al vi?
Uma canção do álbum 'Abatejo' do grupo 'Eternerime' encontrada no Youtube. Você gosta?
terça-feira, outubro 29, 2013
FAZ SENTIDO? / ĈU SENCE?
sinto se sinto ou se minto,
sinto muito
quando, circunstancial,
minto,
sinto
verdade
quando, essencial,
nem sinto
nem minto:
sucinto, acordo
– e pinto
para o ser
que sou:
n’Isto
consisto,
com-sinto!
**********
mi sentas,
ĉu sentas aŭ mensogas,
mi sentegas
kiam, cirkonstance,
mi mensogas
veron mi
sentas
kiam, esence,
nek mensogas
nek sentas:
sintezeveke - pentras
tiu Esto
esenca,
konsistiga,
kun-sente!
kun-sente!
sexta-feira, outubro 18, 2013
VISLUMBRE / EKVIDO
misturo
meia dose de Quintana
com
dose e meia de Neruda,
provei
da melhor cana e meio tonto
já
procuro ajuda
o
cálice não é grande, mas engana
pareço
sóbrio? amiga, não se iluda!
a
poesia é como a carraspana:
da
coisa em si a imagem se desgruda.
Imagens
trôpegas soluçam no poema,
dançam no tempo, já
trocando as pernas...
O próprio tempo medita em seu dilema:
eu
venho do tempo das cavernas
mas
trago a modernidade como lema:
-
poesias, rápidos vislumbres, são eternas?
***********
miksas
mi duondozon de Quintana
al
dozo kaj duono de Neruda
frandis
bonan brandon kaj ebrieta
helpon jam mi serĉas
malgranda,
sed trompiga la glaset’,
ĉu
sobra mi? karin’, sen iluzi’!
poezio
ŝajnas ebriiĝo:
el
aĵo mem la imago malgluiĝas.
Stumblaj
imagoj ploretas ĉe l’ poem’,
dancas
tra temp’, jam molaĉkruraj
la
tempo mem meditas pri sia dilem’:
el
prapratempoj venas mi
sed
la modernecon kiel devizon portas mi:
- ĉu
poemoj, fulmlumete, ja eternas?
quarta-feira, outubro 02, 2013
SOBREVIDA / POSTVIVO
Toda pele tem seus poros
e cada poro é um furo
de cada furo um poema
(e o poema tem futuro?)
Todo futuro tem furo
se bem a palavra exploro
claro o furo não deploro
(mas tem o poema futuro?)
Sua em bicas (pelos poros)
e o que sai é verso puro
- verso puro é o que deploro -
(e o poema tem futuro?)
Poeta é ouvido é poro
(pois então os meus apuro)
não sei se rio se choro
- E o poeta tem futuro?
In: Paulo Nascentes. Sobrevida.
*******************************************
Ĉiu haŭto porojn havas
kaj ĉia poro, jen traboro
el ĉiu boro jen poemo
(Ĉu poemi ontos horo?)
Ĉiu onto havas boron
se mi vorte plenesploru
Pri boro mi do ne ploru
(Ĉu poemi ontos horo?)
Ŝvitu forte tra la poroj
kaj elfluo de versa oro
(ora verso jen priploro)
(Ĉu poemi ontos horo?)
Poeto aŭdado trapore
(do la mian mi agordos)
Ĉu mi agu ride aŭ dolore
- Kaj ĉu poeto onte ordos?
Esperanta versio de Adonis Saliba
*******************************************
Ĉiu haŭto porojn havas
kaj ĉia poro, jen traboro
el ĉiu boro jen poemo
(Ĉu poemi ontos horo?)
Ĉiu onto havas boron
se mi vorte plenesploru
Pri boro mi do ne ploru
(Ĉu poemi ontos horo?)
Ŝvitu forte tra la poroj
kaj elfluo de versa oro
(ora verso jen priploro)
(Ĉu poemi ontos horo?)
Poeto aŭdado trapore
(do la mian mi agordos)
Ĉu mi agu ride aŭ dolore
- Kaj ĉu poeto onte ordos?
Esperanta versio de Adonis Saliba
segunda-feira, setembro 30, 2013
SACANINHA / RUZATEKSTO
esquivo e safo
meu texto silencia não o grito, a
dor:
e tangencia o ponto
fingindo-se abrangência
o texto se distancia
e se desvia da emergência
na hora da verdade
e se esquiva e se evade
e na fuga
largando sinais e pistas
espalha falsas palavras
semeia sinais trocados
mostra indícios camuflados
meu poema instaura círculos
e finge voltar ao início:
- meu
texto é safo e safado!
***************
sindeturna kaj ruza,
ne l’ krion, sed doloron mia
teksto silentigas:
kaj la punkto tanĝetuŝa
amplekson ŝajnigas
la teksto iras for
kaj devojiĝas el danĝer’
en kriza hor’
kaj sindeturnas kaj forfuĝas
dume
forlasante signojn kaj spurojn
falsajn vortojn disas
inversajn signojn semas
kaj montras kamuflatindicojn
mia poemo ekestas cirklojn
kaj ŝajnas rekomenci:
- mia
teksto ja ruzas kaj sagacas!
sexta-feira, setembro 27, 2013
BOA ESPERANÇA / BONA ESPERO
Aquilo que surge despencado dos campos sinuosos do futuro
nos acaricia a surpresa insana
nos aponta facas transgressoras e se faz invisível e insalubre
como bocas pantanosas e desdentadas.
O que surge urge e se
refugia no orgulho enrugado
da autoimagem
da autoimagem
que os espelhos espalham e
ocultam
agredindo memórias esguias
como maquiagem desfocada:
nosso assombro desfalece no
seio murcho do tempo violáceo.
Pingam da ampulheta
futuros rudes por vezes sinceros e calvos
costurando infinitas
possibilidades
de passados inapreensíveis
como poemas enregelados e gordos
abrigados em estrofes e
gorros esfiapados em relatos crespos
ou nulos ou cansados.
Quem pode desnudar o
ventre dessas narrativas obesas
nos seus delírios de
albatroz
em asas colibri e aragem?
Se as desnudares certa
penugem sob o pó da audácia
buscará quebrar as
lâmpadas
incendiar a folha fina onde
meditam pirilampos.
E daí?
Que relato com ar de
poesia se denunciará tanto veracidade
como ficção entusiasmada, ainda
que gringa,
ainda que ginga em desamparo?
Existiria a reversão da
resposta à pergunta por vir à luz?
Onde o resgate da missão
sabidamente adormecida nas
dobras akáshicas?
Onde o instante exíguo do
presente
na ampulheta do desfile
inábil
do porvir envelhecido?
Mantido o nome como cambiar a lâmina da destinação?
Que fisionomia assumirá a
instituição
no remexer dos propósitos
feridos?
Quem vestirá o atrevimento
da expulsão
ardida dos tiranos?
E se a tirania viaja
aderida em nosso olhar encavalado
de resíduos veterinários?
Não sei! Não sei! Mas a
face
anjodemônio nos espreita abismos!
*************************************************
Kio fulme ekfalas el sinue
ontaj kampoj
nin karesas la frenez-surprizon
nin celas per ribel-tranĉiloj
kaj iĝas nevideble san-damaĝa
kiel kotaj buŝoj dentomankaj.
Kio fulme urĝas kaj
rifuĝas orgojle faltiĝata de la propra imago
ho! speguloj dise kaŝas,
kaŝe disas,
agresante graciajn
memoraĵojn kvazaŭ ŝminko mise fokusita:
nia mirego eksvenas en malŝvela
sino de viola tempo.
El sablohorloĝ’ estontoj
krude gutas foje sinceraj foje kalvaj
senfinajn eblecojn kudras de
preteritoj nekapteblaj plu
kiel poemoj dik-frostitaj
ŝirmantaj en strofoj kufaj
despecigataj dum raportoj
krispaj
aŭ lacaj certe nulaj.
Kiu povos nudigi la
ventron de tiuj dikegaj rakontoj
en deliroj de albatros’
kun flugiloj de kolibro
kaj zefir’?
Se ilin vi nudigos ia
lanugo sub l’ aŭdacpulvor’
provos frakasi lampojn
bruligi la gracifolion kie meditas lampiroj.
Kaj do?
Kiu poezieca rakonto sin
montros vereco
kaj entuziasma fikcio, eĉ
se fremda,
eĉ se svinge senprotekta?
Ĉu eblus la renvers’ de la
respondo al demando naskiĝonta?
Kie la elaĉeto de misio
evidente endormiĝinta sur akaŝaj faldoj?
Kie la magra momento
estanta
- sabla horloĝ’ de mallert’
defila
de l’ maljunigata estonto?
Se la nomo samas kiel ŝanĝi
la lamenon de la destinado?
Kiun mienon montros la
institucio
dum rearanĝo de vunditaj
celoj?
Kiu vestos la aŭdacon de
forpelo
arda de tirano?
Kaj ĉu la tirano gluate
vojaĝas sur nia rigardo ĉevaleca
de bestokuracistaj spuroj?
Mi dubedubas! Sed la mieno
anĝeldemone nin spione abismas!
Assinar:
Postagens (Atom)
RELATIVO
RELATIVO Sou pura sensação. Seria o mundo assim: prazer em profusão às vezes tão chinfrim? Faz sentido pra mim entre tanta vi...
-
COERÊNCIA esvazio carência – sou coerência danço a canção cérebro-coração abraço o vazio na unidade agora um, não mais dois sou ...
-
ALÉM DO OU na vida sofro ou finalmente sopro? a vida une ou pune? a vida é má ou uma? nela o que me é mais cara o que é máscar...
-
NUR MISTERO Al Zamenhof kaj homa mistero Ho Vi, Potenca Senkorpa Mistero, Ju pli iras mi serĉe de Vero Des pli venu l’ unika disku...