terça-feira, abril 15, 2014

AIKIDUME III




SHIHO NAGE

meu pescoço teu golpe
pancada em viés
avanço e no giro
por eixo meus pés
teu equilíbrio retiro:
a queda
de um ébrio

- e enfim,
reequilíbrio e harmonia


SHIHO NAGE

mia kolo, via bato
oblikva frapo
antaŭeniro kaj turniĝo
kiel akson piedo
ŝtelita via ekvilibro:
falo ebria

- kaj fine,
reekvilibro harmonia

sexta-feira, abril 11, 2014

AIKIDUME II


https://www.youtube.com/watch?v=b8lRUf6oTB0

KOTEGAESHI

e o soco no ventre
toca o vazio
que meu rodopio
arisco oferece
teu punho sobe
teu corpo desce
teu braço leve
torção conhece
     - nos corações a paz renasce

KOTEGAESHI

ventra pugnobato
la malplenon tuŝas
dors-kurbigo sabla
al vi donacata: 
via pugno supren
via korpo falas
viabrake spertata tordeto

     - niakore paco revenas

domingo, abril 06, 2014

AIKIDUME I


TENCHI NAGE
prendeste a mão oferecida
mal a tocaste
teu voo contorcido
flor despida da haste
jaz no chão incerta

     - vida essa mão aberta!


TENCHI NAGE
mano ofertita
apenaŭ tuŝe arestita 
jen via flug’ tordata
nuda floro senstanga
surplanke vi, kuŝfalinta

     - malfermmane jenas vivo!


terça-feira, abril 01, 2014



1º DE ABRIL QUE NADA!
Era talvez 31 de março, período letivo debutando. O ano 69, L'Année Érotique para alguns de nós, de chumbo grosso para tantos. O tempo seguia cinzento, as águas turvas, o sol da liberdade em raios fúlgidos, desde 68, acuado, não ousava brilhar... Pesadas e autoritárias, botas militares rondavam a cavalo a Faculdade de Educação da UEG, hoje UERJ, então ali na Haddock Lobo, Tijuca, Rio. Só me lembro muito vagamente que no Diretório Acadêmico – entre tabuleiros de xadrez, sinuquinha, Pasquim, bossa nova, um-cantinho-um-violão, namoros, cinzeiros, palavras de ordem – Lennon insistia no toca-disco: você pode dizer que sou um sonhador, mas não sou o único. Veja só! Imagine a surpresa estudantil, já cabreira com tantos professores ficando gripados, ao ver a sala do DA amanhecer emparedada, inacessível como uma atriz roliudiana! Ainda assim, no nosso imaginário acadêmico, insistia a esperança de que um soco na parede de isopor nos devolvesse nosso cantinho, um violão. Frustrado, morria o grito na garganta: - Primeiro de abril! Primeiro de abril!

NENIEL LA 1-A DE APRILO!

Eble la 31an de marto, debuto de la lernperiodo. La jaro 69, L'Année Érotique por kelkaj el ni, dikplumba por tiom aliaj. Griza pasadis la tempo, malklaraj kaj malkleraj la akvoj, dum Suno de Libero, kun plej varma bril’, ekde 68, senelirinta, brili ne aŭdacis... Pezaj kaj trud-volemaj, militbotoj surĉevale rondiradis la Edukan Fakultaton de UEG, nuna UERJ, tiam tie en la strato Haddock Lobo, Tijuca, Rio. Eĉ mi memoras tre malprecize, ke en la Akademia Direktorio – meze al ŝak-tabuloj, bilardejo, Pasquim, bosanovo, kanzoneto-kaj-gitar, amindumoj, cindrujoj, frapfrazoj – Lennon insistis, el la disk-ludilo: you may say, I’m a dreamer, but I’m not the only one. Vidu bone! Imagu la studentaran surprizon, jam sagacaj pro tiom da gripigitaj profesoroj, kiam ni vidis la salonon de tiu Akademia Direktorio fermite vekiĝinta, nealirebla kiel holivuda aktorino! Malgraŭ tio, je nia akademia imagemo, insistis la espero, ke punbato sur la muro el poliestireno nin redonus nian kanzoneto-kaj-gitaro-n. Frustrita tamen, mortis engorĝe la krio: - La unuan de aprilo! La unuan de aprilo!

quinta-feira, março 27, 2014

IDIOTISMO



saudade desistiu de pousar nos outros idiomas?

juízo só dá nos outros idiotas?

como escapar de mim se permaneço idiossincrasias?

quando forem ao dicionário consultar saudade (do não vivido)

retornem algumas letras e espiem idiossincrasia

(de modo bem peculiar, claro!)

**********

ĉu saŭdado rezignis eksidi la ceterajn idiomojn?

ĉu saĝo nur venas al aliaj idiotoj?

kiel eskapi al mi se mi daŭras idiosinkrazioj?

kiam irontaj konsulti pri saŭdado (pri nespertaĵoj)

revenu kelkajn literojn kaj rigardetu idiosinkrazion

(apartemaniere, kompreneble!)

sexta-feira, março 21, 2014

E OS DEMAIS ATRIBUTOS / KAJ LA CETERAJ ATRIBUTOJ



a poesia nascia nos olhos - luz amada
e era luz já nos inícios
já nos primeiros versos na chegada
agora escrita em luz no cinema: Vinicius¹

os olhos sim e os demais atributos:
a beleza - com o perdão das feias - é fundamental!
a poesia dociliza os brutos
enche de melodia as palavras. Cheias
elas revelam o vazio da dor primordial

a dor mais funda é o desamor, e o suposto amor
se desmancha e murcha já na primavera,
ao avistar em botão a nova flor
decreta sem pudor: ‘você já era!’
a nova mesma flor tem pernas lindas
penugem macia nos beijos nos lábios
as alegrias agora se fazem infindas
pequenas bobagens, palavras de sábios
                - só o amor nos torna assim mais tolos e mais sábios!

nos lábios amantes das amadas vejo a cena:
o Poetinha² em versos vivos canta o amor
sopra a brisa no assobio Garota de Ipanema³
               e assim juntinhos vem saber e vem sabor!

*******************************************



                   la poezio elfluas el l’ okuloj - lumo amata
lumo ekde la komenciĝo
ekde la unuaj versoj jen venata
nun lume verkita filmo-arto: Vinicius¹

l’ okuloj jes kaj la ceteraj atributoj:
nin pardonu la malbelaj, beleco ja fundamentas! 
dolĉigas poezio eĉ brutojn
plenigas je melodi' la vortojn. Plenaj
ili rivelas la malplenon de la dolor’ plenplena

la dolor’ plej funda jen la malamo 
supozite amon
kiu svene dispeciĝas jam printempe,
vidante burĝone novan floron,
kun belaj kruroj ja la nova sama floro
milda lanugo sur kisoj lipoj malsaĝaj
la ĝojoj fariĝas nun senfinaj,
etaj bagateloj, vortoj de saĝoj
                - nur la amo igas nin pli stultaj kaj pli saĝaj!

el amantaj lipoj de amatinoj jen la sceno:
la Poetinha² per vivantaj versoj kantas amon kaj amoron
blovas sible zefir’ la Knabino-n de Ipanema³
                tiel apudaj venas ĝuo saĝo venas!

Notas:
1. Vinicius de Moraes (1913-1980), diplomata, poeta e famoso compositor da MPB
2. Ficou carinhosamente conhecido como o Poetinha
3. Canção da Bossa Nova mundialmente conhecida

Notoj:
1. Vinicius de Moraes (1913-1980), diplomato, poeto kaj fama komponisto de la Popola Brazila Muziko 
2. Vinicius estis konata per la karesa kromnomo de Poetinha
3. Famkonata kanzono de la fazo de Bosanovo

quarta-feira, fevereiro 26, 2014

MISTERO ĈU MISA TERO? / TERRA ERRO? MISTÉRIO?



Idearo levigas nin, enkatenas nin
– bonfaro
pro ĝi mortas ni, ploras ni, pluraj vivas
la tempo revadi forfuĝas
– misfaro
kaj tiu tempofluo mistero nomiĝas
sed pluas misteron tiu ĉi kalendaro:
sekvantaj numeroj ŝajnantaj soldatoj
nur datoj, nur tagoj, neniel ŝparo
apenaŭ ni vekas envenas mandatoj
patra, patrina, patruja, fratara.

Idearo nin premas, veni emas venene
idearo nin mordas, nin murdas, nin mortas
se menso mensogas, kiel vivi plene?
se menso trompiĝas, kiu vivas ĉu mortas?
ĉu eblas tiu daŭro okazi katene?
ĉu eblas misteron nin porti la Tero?  

************** 

Ideais nos levantam, enlaçam
– bondade
por eles se morre, se chora, se vive
o tempo do sonho escoa, se esvai
– maldade
o fluir do tempo se chama mistério
como é mistério esse calendário:
marcham números feito soldados
só dados, só datas, só fardos, só fardas
mal despertamos lá vêm os mandatos
paterno, materno, dos manos, da pátria.

Ideais nos apertam, já vêm com veneno
mordida, assassínio, mais morte
se a mente nos mente, quem vive pleno?
se a mente é trapaça, essa vida é morte?
talvez dure quanto o que prende e esmaga?
talvez só mistério essa Terra nos traga?  

RELATIVO

  RELATIVO Sou pura sensação. Seria o mundo assim: prazer em profusão  às vezes tão chinfrim?   Faz sentido pra mim entre tanta vi...