Sob o peso execrável da soberba
a ponte complacente desmorona
esfarinham-se no mesmo saco
transeuntes rígidos vindos da direita
e da esquerda: os do centrão
precipitam-se no abismo da vaidade
A pinguela na sua humildade
só deixa passar a leveza da luz
um de cada vez - e todos somos um? -
o farol de um darma o ensino de um carma
o passo do ente na estreiteza do drama
Rompida e corrompida
a ponte para o futuro
se sabe abismo
Na pinguela do humor
transita o amor do ente
o amor dos que se abismam
e passam
Todos passam. Tudo passa.
Sub l' abomena pez' de l'aroganto
la indulgema ponto jam disfalas
disŝiras en la sama sako
rigidaj preterpasantoj el dekstro
kaj maldeskstro: tiuj de l' ficentrego
ekkuregas en la abismon de l' vanto
La pontaĉo ja humile
nur pasigas la leĝeron de lum'
unuope - ĉu ni ĉiuj estas unu? -
la lum-tur' de darmo la instru' de karmo
la paŝo de l' esto en la malvasta dramo
Rompita koruptita
la ponto al estontec'
sin scias abismo
En la pontaĉo de l' humor'
transiras la am' de l' esto
la amo de gapigitaj
preterpasantoj
Ĉiuj pasas. Ĉio pasas.